راهنمای سهام شرکت های محدود

اگر برای اولین بار شرکتی را تاسیس می کنید، درک مفهوم سهام شرکت های با مسئولیت محدود ممکن است برایتان دشوار باشد. برای کمک به درک بهتر معنای سرمایه سهام، انواع سهامی که یک شرکت می تواند داشته باشد، حقوق متفاوتی که به سهام ضمیمه می شود و نحوه صدور سهام جدید پس از تاسیس شرکت را توضیح خواهیم داد.

برای ثبت شرکت با مسئولیت محدود باید حداقل یک سهم صادر کنید. «سهم» صرفا بخشی یا درصدی از شرکت است، مانند بخشی از نمودار دایره ای یا یک تکه کیک.

اگر یک شرکت فقط یک سهم داشته باشد، 100 % از شرکت را تشکیل می‌دهد. اگر یک نفر مالک آن سهم باشد، مالک کل شرکت است. با این حال، اگر دو یا چند سهم صادر شود، شرکت به بخش‌هایی تقسیم می‌شود، به این معنی که بیش از یک نفر می‌توانند درصدی از بیزینس را در اختیار داشته باشند.

به طور معمول هر سهم، حق دسترسی به درصد معینی از سود و همچنین یک رای بر تصمیمات مهم تجاری را فراهم می‌کند. بنابراین، داشتن سهام بیشتر معمولا قدرت رای بیشتر، کنترل بیشتر بر بیزینس و استحقاق سود بالاتر را فراهم می کند.

 

سهام سرمایه چیست؟

سهام سرمایه کل مقدار پول (“سرمایه”) سرمایه گذاری شده توسط سهامداران (“اعضا”) در ازای سهام یک شرکت است. مثلا:

• یک شرکت 1 سهم را به قیمت 1 پوند (ارزش اسمی سهم) صادر می کند، کل سرمایه سهام 1 پوند است.
• یک شرکت 10 سهم را به قیمت 1 پوند منتشر می کند، کل سرمایه سهام 10 پوند است.
• یک شرکت 20 سهم را به قیمت 10 پوند منتشر می کند،کل سرمایه سهام 200 پوند است.

سهام سرمایه، بدهی مالی، استحقاق سود و قدرت تصمیم گیری هر سهامدار را تعیین می کند.

 

سرمایه مجاز چیست؟

سرمایه مجاز حداکثر تعداد سهامی است که یک شرکت مجاز به صدور آن است. این محدودیت دیگر برای شرکت‌هایی که پس از اول اکتبر 2009 (زمانی که قانون شرکت‌ها در سال 2006 لازم‌الاجرا شد) تاسیس شده‌اند، اعمال نمی‌شود، مگر اینکه ماده خاصی در اساسنامه شرکت گنجانده شده باشد.

 

سهام سرمایه صادر شده چیست؟

سهام سرمایه صادر شده عبارت است از مجموع ارزش اسمی کلیه سهام منتشر شده توسط یک شرکت. ارزش واقعی (ارزش بازار) ممکن است متفاوت باشد، با توجه به ارزش بیزینس در زمان فروش سهام. ارزش اسمی معمولا 1 پوند برای هر سهم تعیین می شود، اما می تواند هر مبلغی باشد.

مجموع ارزش اسمی سهام پرداخت نشده هر عضو نشان دهنده کل بدهی مالی آنهاست. در صورتی که بیزینس قادر به پرداخت بدهی خود نباشد یا منحل شده باشد، یا اگر شرکت تقاضای پرداخت از طریق ” فراخوان ” سهام را داشته باشد، از نظر قانونی موظفند ارزش اسمی سهام پرداخت نشده خود را مشارکت دهند.

به عنوان مثال:

• اگر یک شرکت با مسئولیت محدود یک سهم صادر کند، 100٪ از بیزینس را نشان می دهد. اگر تنها یک مورد صادر شود، شرکت یک سهامدار خواهد داشت که تنها مالک بیزینس است. اگر به تنهایی یک شرکت تاسیس کنید، تنها سهامدار و مدیر می‌شوید، این امر متداول و عادی است.
• در صورت صدور دو سهم، شرکت می تواند یک یا دو مالک داشته باشد. هر سهم می تواند 50 درصد از کسب و کار را نشان دهد به عنوان مثال، اگر یکی از اعضا سرمایه بیشتری به بیزینس کمک کند ممکن است درصدهای متفاوتی مانند 70 درصد و 30 درصد داشته باشد. یک نفر می تواند هر دو سهام را خریداری کند و 100% سهام شرکت را در اختیار داشته باشد یا دو نفر می‌توانند با خرید یک سهم هر کدام یک درصد از این بیزینس را داشته باشند.
• اگر 100 سهم صادر شود، هر سهم به طور معمول 1٪ از بیزینس ارزش دارد. شرکت می تواند بین یک تا 100 سهامدار داشته باشد. یک نفر می تواند همه سهام را بخرد و مالک همه بیزینس باشد، شاید با این هدف که در آینده برخی از آنها را بفروشد. از طرف دیگر، افراد متعددی می‌توانند یک یا چند سهم را خریداری کنند که در نتیجه هر فرد درصد مشخصی از شرکت را در اختیار خواهد داشت.

 

انواع مختلف سهام شرکت با مسئولیت محدود

یک «طبقه» سهم به سادگی نوعی سهم است. هر طبقه دارای حقوق و شرایط خاص خود است که در اساسنامه شرکت (و توافقنامه سهامداران در صورت داشتن شرکت) ذکر شده است. طبقات مختلفی وجود دارد، اما اکثر شرکت های با مسئولیت محدود سهام “عادی” را صادر می کنند. این کلاس استانداردی است که معمولا حقوق رای برابر، استحقاق سود و حقوق سرمایه را برای همه اعضا فراهم می کند.

صدور سهام عادی کارها را ساده می کند، به همین دلیل است که محبوب ترین نوع سهام است. با این حال، این کلاس ممکن است برای همه شرکت ها مناسب نباشد. در چنین مواردی، کلاس‌های اضافی را می‌توان در حین یا پس از تاسیس شرکت ایجاد کرد تا حقوق و اختیارات متفاوتی برای اعضا فراهم کند. رایج ترین طبقات سهام به غیر از معمولی عبارتند از:

 

سهام ممتازه (Preference shares)

این کلاس معمولا دارای حق امتیازی بالاتر از طبقات دیگر برای دریافت سود تقسیمی از سود شرکت است. به طور معمول، مقدار سود سهام درصدی از ارزش اسمی هر سهم است. سهام ممتازه معمولاً بدون حق رأی بوده و در صورت انحلال شرکت، حقی برای سرمایه مازاد بالاتر و فراتر از مبلغ سود سهام ندارند.

 

سهام بدون حق رای

این سهام شرکت با مسئولیت محدود (که ممکن است حق پرداخت سود سهام را فراهم کند، اما حق رای در تصمیمات شرکت را ندارد) اغلب برای کارمندان صادر می شود زیرا مزایای صرفه جویی مالیاتی را هم برای بیزینس و هم برای کارکنان آن ارائه می دهد. سهام بدون حق رای نیز معمولا برای اعضای خانواده سهامداران صادر می شود.

 

سهام قابل بازخرید

این طبقه با توافقی صادر می شود که سهام پس از مدت معینی یا به تحریک سهامدار یا شرکت (مطابق با اساسنامه) توسط شرکت بازخرید شود. سهام قابل بازخرید اغلب برای کارکنان صادر می شود با این شرط که در صورت خروج کارمند از شرکت، به ارزش اسمی خود پس گرفته می شوند. در بسیاری از موارد، سهام ممتازه قابل بازخرید هستند.

 

سایر کلاس های سهام

• سهام مدیریتی – این طبقه دارای چندین رأی در هر سهم است یا ارزش اسمی کمتری نسبت به سایر طبقات دارد. سهام مدیریتی معمولا برای مشترکین (صاحبان اصلی که در زمان تأسیس شرکت به آن ملحق می شوند) صادر می شود تا به آنها اجازه دهد نسبت به اعضای آینده، کنترل بیشتری بر بیزینس داشته باشند.
• ((Deferred Ordinary shares سهام مؤخر (سهامی که سود آنها پس از پرداخت سود سهام ممتاز و عادی می شود) – این طبقه پس از پرداخت همه طبقات دیگر، سود سهام را پرداخت می کند.
• Alphabet shares- اینها معمولا سهام عادی هستند که به طبقات مختلف تقسیم می شوند، مانند « A» عادی، « B» عادی و « C» عادی. هدف این طبقه تغییر درصد حق یک سهم عادی است. به عنوان مثال، شرکتی که دارای دو عضو است – یک عضو دارای 50٪ حق رای، 50٪ حق تقسیم سود و 80٪ حقوق سرمایه است. عضو دیگر دارای 50% حق رای، 50% حق تقسیم سود و 20% حقوق سرمایه است.

به طور کلی، اعضا باید ایجاد طبقات سهام جدید را تایید کنند. برای اجازه واگذاری (صدور) سهام جدید، اعضا موظفند تصمیم خود را در مجمع عمومی یا کتبا تصویب کنند. در برخی از شرکت ها اساسنامه ممکن است این اختیار را به مدیران اعطا کند.

 

هنگام تأسیس شرکت، کدام دسته از سهام بهتر است؟

اکثر شرکت‌های سهامی یا مسئولیت محدود خصوصی در بریتانیا فقط با سهام عادی ثبت می‌شوند، اما انتشار بیش از یک طبقه سهام در حین و پس از تشکیل شرکت امکان‌پذیر است. این به سادگی به نیازهای بیزینس شما بستگی دارد. سهام عادی برای اکثریت قریب به اتفاق شرکت های جدید و موجود مناسب است، به ویژه آنهایی که تنها با یک یا دو سهامدار تاسیس می شوند.

سهام عادی معمولا برای حق رای برابر، حقوق تقسیم سود و حقوق سرمایه مورد استفاده قرار می گیرد. با این حال، برخی از شرکت ها تصمیم می گیرند که طبقات اضافی صادر کنند یا سهام موجود را برای تغییر حقوق اعضا تبدیل کنند. این ممکن است در صورتی ضروری باشد که اعضا بخواهند حقوق رای را تغییر دهند تا سطوح مختلف برتری را منعکس کنند یا حقوق سهام و سرمایه را برای بازتاب درجات مختلف سرمایه‌گذاری اصلاح کنند.

لطفا توجه داشته باشید: اگر در نظر دارید طبقات مختلف سهام را صادر کنید، توصیه می کنیم از یک حسابدار حرفه ای کمک بگیرید.

 

آیا می توانم بدون حق رای سهام صادر کنم؟

بله، شما می توانید هر دسته از سهام را صادر کنید، از جمله سهامی که فاقد حق رای هستند. با این حال، شرکت شما باید همیشه دارای برخی از سهام صادر شده باشد که دارای حق رای هستند. دو کلاس سهام رایج وجود دارد که حق رای برای اعضا فراهم نمی کند:

• سهام عادی بدون حق رای
• سهام ممتازه

به طور معمول، این کلاس ها برای اعضایی صادر می شود که سرمایه کمتری سرمایه گذاری می کنند و بنابراین ریسک مالی کمتری در بیزینس دارند. حق رأی آنها در مورد برخی امور یا به نسبت کاهش می یابد یا به طور کامل حذف می شود.

 

سهام عادی بدون حق رای

سهام عادی بدون حق رای اغلب به اعضای خانواده سهامداران یا کارکنان از طریق طرح سهام کارکنان داده می شود. به سهامداران موجود اجازه می دهد تا سهام را بین افراد دیگر توزیع کنند و در عین حال کنترل شرکت را حفظ کنند.

انتشار سهام برای کارکنان یک استراتژی عالی برای جذب، تشویق و حفظ کارکنان است. طرح‌های سهام نیز روشی مؤثر برای همسو کردن منافع کارکنان با سهامداران دارای حق رأی شرکت است، هر چه کارمندان سخت‌تر برای شرکت کار کنند، به دلیل علاقه مندی آنها به موفقیت بیزینس، پاداش بالقوه بیشتری خواهد داشت.

شرکت ها همچنین می توانند از سهام عادی بدون حق رای به عنوان روشی مالیاتی کارآمد برای پرداخت بخشی از حقوق کارکنان خود استفاده کنند. با صدور سود سهام برای کارکنان، شرکت می تواند صورتحساب بیمه ملی کارفرمایان خود را کاهش دهد و کارکنان از کاهش بدهی های مالیاتی شخصی بهره مند شوند.

سهام ممتازه

سهام ممتازه حق ترجیحی برای دریافت درصد ثابتی از سود شرکت قبل از اعضای دارای طبقات دیگر سهام ارائه می کند. این نوع سهام همچنین ممکن است حقوق ترجیحی نسبت به سایر اعضا برای دریافت بخشی از سرمایه باقی مانده در صورت انحلال شرکت ایجاد کند.

 

آیا می توانم پس از تاسیس شرکت سهام اضافی صادر کنم؟

اکثریت قریب به اتفاق شرکت‌های خصوصی می‌توانند پس از تاسیس شرکت سهام اضافی صادر کنند، مشروط بر اینکه این ماده شامل تامین سرمایه مجاز نباشد. این یک ماده اختیاری است که ارزش کل سهام شرکت را محدود می کند.

اگر هیچ محدودیتی وجود نداشته باشد و مدیران به طور مقتضی اختیارات لازم را داشته باشند، یک شرکت می تواند در طول یا بعد از تاسیس، هر تعداد سهام که بخواهد منتشر کند. با این حال، درک این نکته مهم است که ارزش سهام شرکت موجود با صدور سهام بیشتر کاهش می یابد.

 

یک شرکت باید چند سهام صادر شده داشته باشد؟

هیچ عدد درست یا غلطی وجود ندارد. بستگی به نیازها و ترجیحات اعضا دارد. اگر شرکتی را به عنوان تنها مالک و مدیر راه‌اندازی می‌کنید، می‌توانید تنها یک سهم صادر کنید. اما اگر قصد دارید بیزینس خود را توسعه دهید و می‌خواهید بخش‌هایی از شرکت را بفروشید و شرکای تجاری جدید وارد کنید، باید بیش از یک سهم را صادر کنید. همیشه می‌توانید پس از تاسیس سهام بیشتری صادر کنید، اما انتقال سهام موجود معمولا سریع‌تر و آسان‌تر است.

محبوب ترین مقادیر برای صدور اعداد کاملی مانند 10، 100 یا 1000 هستند. به این دلیل که نسبت دادن درصد مالکیت به این ارقام آسان‌تر است، به جای یک عدد عجیب مثل 23. صدور مقدار بیشتر سهام به شما این امکان را می‌دهد که بخش‌های کوچکی از بیزینس را به افراد مختلف بفروشید.

با این حال، ارزش سرمایه سهام صادر شده نشان دهنده بدهی مالی اعضا است. بنابراین، اگر بیزینس شما بدهی‌هایی داشته باشد که توانایی پرداخت آن را نداشته باشد، از نظر قانونی اعضا ملزم به مشارکت ارزش اسمی سهام خود در این بدهی‌ها خواهند بود.

ارزش اسمی معمولا 1.00 پوند تعیین می شود. اگر یک سهم را با این ارزش صادر کنید، بدهی مالی شما فقط 1.00 پوند خواهد بود. اگر 100 را صادر کنید، کل مسئولیت اعضا 100 پوند خواهد بود. اگر قصد انتشار هزاران سهم و مالکیت همه آنها را دارید، مهم است که از این موضوع آگاه باشید!

 

Prescribed Particulars شده چیست؟

مشخصات مقرر حقوقی است که به هر دسته از سهام تعلق می گیرد. آنها را می توان در اسناد ثبت شرکت یافت. جزئیات تجویز شده نیز به عنوان بخشی از صورت سرمایه شرکت مورد نیاز است.

مشخصات استاندارد

مجموعه استانداردی از مشخصات تجویز شده برای سهام عادی وجود دارد، اما این موارد فقط برای شرکت هایی در دسترس است که اساسنامه مدل را اتخاذ می کنند. طبق مقررات شرکت ها (مدل مقالات) 2008، مشخصات استاندارد تجویز شده به شرح زیر است:

• جزئیات هر گونه حق رای مرتبط با سهام، از جمله حقوقی که فقط در شرایط خاص به وجود می آیند.
• اطلاعات مربوط به هر گونه حقوق مربوط به سهام، در خصوص سود سهام، برای شرکت در توزیع؛
• اطلاعات مربوط به هر گونه حقوق مربوط به سهام، از نظر سرمایه، برای مشارکت در توزیع (از جمله در هنگام انحلال).
• آیا سهام باید بازخرید شود یا به اختیار شرکت یا سهامدار قابل بازخرید است.

مشخصات سفارشی

شرکت‌هایی که اساسنامه مدل را به طور کامل قبول نمی‌کنند، می‌توانند مشخصات تعیین‌شده خود را برای هر دسته از سهام پیش‌نویس کنند. در بیشتر موارد، حقوق مربوط به این سهام توسط سهامداران تعیین و توافق خواهد شد.

 

چه زمانی باید سهام خود را پرداخت کنم؟

معمولا سهامداران ملزم به پرداخت سهام خود بلافاصله پس از گرفتن آنها هستند. این ممکن است در حین یا پس از تاسیس شرکت باشد. با این حال، در شرکت‌های کوچک‌تر، اعضای اول (کسانی که سهام خود را در طول فرآیند تشکیل شرکت می‌گیرند) اغلب آنها را بدون پرداخت می‌گذارند تا زمانی که شرکت درخواست پرداخت کند یا منحل شود. بستگی به مفاد مندرج در اساسنامه دارد.

در شرکت‌های بزرگ‌تر، معمولا پرداخت‌ها بلافاصله درخواست می‌شود، به‌ویژه اگر هدف از انتشار سهام، افزایش سرمایه سرمایه‌گذاری برای بیزینس باشد. برخی از شرکت‌ها به اعضا اجازه می‌دهند بخشی از پرداخت‌ها را با این شرط که باقی مانده در صورت درخواست پرداخت شود، انجام دهند.

 

قیمت سهام چقدر است؟

هزینه خرید سهام شرکت با مسئولیت محدود می تواند به طور قابل توجهی متفاوت باشد، اما اکثر شرکت ها ارزش اسمی هر کدام را 1.00 پوند تعیین می کنند. ارزش اسمی مقدار پایه ای است که شرکت انتخاب می کند. این حداقل مقدار مطلقی است که می توان پذیرفت.

ارزش اسمی یک سهم برای طول عمر آن سهم صادر شده ثابت است، مگر اینکه با تصمیم خاص اعضا تغییر کند مثلا از طریق تقسیم یا ادغام سهام.

شرکت ها از نظر قانونی مجاز به فروش سهام به قیمت کمتر از ارزش اسمی خود نیستند، اما می توانند آنها را به قیمت بیشتری بفروشند، یعنی اگر ارزش بازار سهم بالاتر از ارزش اسمی باشد. اکثر اعضا سهام شرکت با مسئولیت محدود را به ارزش اسمی خریداری می کنند، اما ارزش واقعی (بازار) می تواند با موفقیت و سودآوری بیزینس افزایش یابد. در چنین مواردی، حق بیمه به ارزش اسمی سهام صادر شده برای اعضای جدید اضافه می شود. این بدان معناست که اعضای جدید به جای ارزش اسمی، باید ارزش بازار را بپردازند.

 

چگونه هزینه سهام خود را پرداخت کنم؟

پرداخت هزینه سهام معمولا به صورت نقدی انجام می شود، اما ممکن است ملاحظات دیگری بنا به صلاحدید شرکت در نظر گرفته شود. سایر روش های پرداخت عبارتند از:

• خدمات
• سختی کار
• دانش و تخصص
• کالا یا تجهیزات
• زمین یا ملک
• سهام در شرکت های دیگر
• در ازای بازپرداخت بدهی
• حسن نیت

اعضا ممکن است بتوانند تماما نقدی یا تماما غیرنقدی، بخشی به صورت نقدی و بخشی به صورت غیر نقدی یا کاملا غیرنقدی پرداخت کنند. هرگونه پرداخت نقدی باید به حساب بانکی تجاری شرکت واریز و در سوابق حسابداری آن ثبت شود.

مدیران مسئول به‌روزرسانی صورت سرمایه در اظهارنامه تأیید بعدی (که قبلا «بازده سالانه» نامیده می‌شد) را بر عهده دارند تا مشخص کنند که کدام سهام به طور کامل پرداخت شده و کدام سهام پرداخت نشده باقی می‌مانند. Companies House این اطلاعات را در پرونده عمومی افشا خواهد کرد.

 

آیا برای سهام شرکت با مسئولیت محدود باید مالیات پرداخت کنم؟

در صورتی که اعضا بدون سهام بوده و به آنها سهام داده شود مالیات نمی پردازند، به عنوان مثال به عنوان یک هدیه یا به عنوان بخشی از یک طرح کارمندی.

در صورت خرید سهام از طریق فرم انتقال سهام برای بیش از 1000 پوند، Stamp Duty 0.5٪ قابل پرداخت است، اما اگر معامله کمتر از این مقدار باشد، مالیات قابل پرداخت نیست. این مالیات باید به 5 پوند گرد شود و به HMRC پرداخت شود.

به عنوان مثال:

• ارزش فروش کل سهام 1550 پوند است.
• 5٪ از این فروش = 7.75 پوند است.
• مالیات Stamp Duty به 10 پوند گرد می شود.

اگر سهام شرکت با مسئولیت محدود به صورت الکترونیکی از طریق سیستم CREST (ثبت رایانه ای از سهام و سهامداران) یا خارج از CREST (پرداخت های خارج از بازار) خریداری شود، Stamp Duty Reserve Tax (SDRT) 0.5٪ از معامله قابل پرداخت است.

اگر دریافت‌کننده برای آن‌ها با نوعی هزینه غیر نقدی پرداخت کند، SDRT همچنان از ارزش مبلغ غیرنقدی کسر می‌شود.

SDRT به طور خودکار از طریق سیستم CREST کسر شده و به HMRC پرداخت می شود. اگر فروش به صورت الکترونیکی خارج از CREST انجام شود، خریدار مسئول ارسال اخطار کتبی معامله به HMRC است.

 

سهام سرمایه برای چه مواردی استفاده می شود؟

پولی که یک شرکت برای سهام صادر شده خود دریافت می کند معمولا برای توسعه یا بهبود بیزینس یا پرداخت بدهی ها استفاده می شود. اگر شرکتی به اعضای خود اجازه دهد که سهام را بدون پرداخت باقی بگذارند، در صورتی که شرکت برای پرداخت بدهی های خود به سرمایه نیاز داشته باشد یا در حال انحلال باشد، ارزش اسمی آن درخواست می شود.

 

آیا اعضا بیش از ارزش سهام خود مسئول هستند؟

مسئولیت مالی اعضا محدود به ارزش اسمی سهام آنهاست. اگر شرکتی قادر به پرداخت بدهی های خود نباشد یا منحل شود، از نظر قانونی اعضا ملزم به پرداخت بیش از ارزش اسمی سهام پرداخت نشده خود نیستند. اگر قبلا سهام خود را پرداخت کرده باشند، اعضا تعهد مالی بیشتری در قبال شرکت ندارند.

 

نحوه صدور سهام اضافی پس از تاسیس شرکت

اگر پس از تاسیس، سهام بیشتری صادر کردید، باید در فرم SH01 « Return of Allotment» به Companies House اطلاع دهید. اطلاعات زیر مورد نیاز خواهد بود:

• نام شرکت.
• شماره ثبت شرکت (CRN).
• تاریخ تخصیص(های).
• جزئیات تخصیص جدید – تعداد، طبقه، ارز، ارزش اسمی، مبلغ پرداخت شده یا پرداخت نشده برای هر سهم.
• جزئیات پرداخت های غیر نقدی، در صورت وجود.
• صورت سرمایه – جزئیات کلیه سهام منتشر شده در شرکت پس از تخصیص سهام جدید.
• مشخصات تجویز شده.
• امضاء مجاز مدیر.

قبل از انتشار سهام بیشتر، باید اساسنامه را از نظر هرگونه محدودیت از قبیل سرمایه مجاز، حق تقدم و اختیارات مدیران بررسی کنید.

هنگامی که سهام جدید صادر می شود، مدیر باید فرم SH01 را ظرف یک ماه از تاریخ تخصیص به Companies House تحویل دهد. در حال حاضر نیازی به ارائه جزئیات سهامداران ندارید، می توانید این اطلاعات را در اظهارنامه تاییدیه سالانه بعدی قرار دهید. با این حال، ارائه یک اظهارنامه تأیید در اسرع وقت پس از تخصیص بهترین روش در نظر گرفته می شود.

مدیران مسئول صدور گواهی سهام برای هر تخصیص هستند. یک کپی از هر گواهی نیز باید نزد شرکت نگهداری شود. ثبت قانونی اعضای شرکت باید فورا به روز شود و همچنین ممکن است مجبور شوید ثبت نام افراد دارای کنترل قابل توجه (ثبت نام PSC) را به روز کنید.