شرکت با مسئولیت محدود یا LLP؟

شرکتهای با مسئولیت محدود و مشارکتی با مسئولیت محدود (LLP) ویژگی‌های بسیاری دارند. باید در Companies House ثبت شوند، آنها مسئولیت محدودی را برای اعضای خود (صاحبان) ارائه می‌دهند و نسبت به بیزینس‌های بدون شرکت مانند خویش‌فرماها و مشارکتی سنتی و الزامات تشکیل پرونده، گزارش پیچیده‌تری دارند. هنگام تصمیم گیری در مورد مدیریت بیزینس خود به عنوان یک شرکت با مسئولیت محدود یا LLP، تفاوت‌های قابل توجهی وجود دارد که باید در نظر بگیرید، مانند:

• مالیات بر سود
• فرصت‌های برنامه ریزی مالیاتی
• انعطاف پذیری ساختار داخلی و حقوق اعضا
• فرصتهای سرمایه گذاری
• این که آیا این بیزینس سود محور – انتفاعی خواهد بود یا سود نامحور – غیر انتفاعی

انتخاب مناسب‌ترین ساختار قانونی بستگی به نوع بیزینسی دارد که در حال حاضر دارید (یا قصد دارید در آینده داشته باشید)، این که آیا می‌خواهید بیزینس را به تنهایی یا با افراد دیگر اداره کنید و اینکه کدام مدل بیزینس بهترین گزینه‌های مالیاتی را ارائه می‌دهد.

یک شرکت با مسئولیت محدود، مقرون به صرفه‌ترین ساختار برای بسیاری از بیزینس‌هاست. اگر قصد راه اندازی یک بیزینس سودآور را دارید، شرکت با مسئولیت محدود سهامی بهترین انتخاب است. همچنین این ساختار امکان فروش سهام در ازای سرمایه گذاری را فراهم می کند.

از طرف دیگر، اگر در حال تاسیس یک موسسه خیریه یا غیر انتفاعی هستید، یک شرکت تضامنی با مسئولیت محدود بهترین گزینه خواهد بود. هیچ سهامدار یا سهامی در این نوع شرکت وجود ندارد زیرا تمام درآمد مازاد (سود) عموماً در تجارت سرمایه گذاری می شود.

قالب مشارکتی با مسئولیت محدود در سال 2001 توسط LLP Act 2000 برای برآوردن نیازهای متخصصان خاصی مانند وکلا، پزشکان، حسابداران و معماران ارائه شد. این مدل تجاری همان مزایای مشارکت سنتی را داراست، اما مزیت دیگری مانند حفاظت از مسئولیت محدود را دارد.

یک ساختار LLP یک انتخاب خوب برای بیزینسها با حداقل کارمندان (در صورت وجود) و تنها چند شریک است که هر یک از آن‌ها مشارکت مشابهی دارند، از حقوق و مسئولیت‌های یکسان برخوردار است و سهم مشابهی از سود بیزینس را در بر می‌گیرد.

 

تفاوت‌های اصلی بین یک شرکت با مسئولیت محدود و یک LLP

ساختار مالکیت

یک شرکت با مسئولیت محدود می تواند فقط توسط یک فرد ثبت شده، مالکیت و مدیریت شود که می تواند هم عضو (سهامدار یا ضامن) و هم مدیر واحد باشد. از طرف دیگر، یک شرکت می تواند هر تعدادی مدیر و عضو داشته باشد.

برای تاسیس LLP، باید حداقل دو عضو LLP داشته باشید. یک راه حل این است که یک شرکت راکد را به عنوان دومین عضو LLP راه اندازی کنید. با این حال، اگر می خواهید بیزینس خود را راه اندازی و اداره کنید، یک شرکت با مسئولیت محدود انتخاب بهتری خواهد بود.

 

مسئولیت محدود

مسئولیت اعضای شرکت با مسئولیت محدود به ارزش اسمی سهام آنها یا ضمانت های مالی ارائه شده آنها است.

مسئولیت اعضای LLP محدود به مبلغی است که هر یک از اعضا در صورت بروز مشکلات مالی یا به پایان رسیدن آن تضمین می کنند.

 

وام و سرمایه گذاری

یک شرکت با مسئولیت محدود می تواند از سرمایه گذاران خارجی وام و سرمایه دریافت کند.

یک LLP فقط می تواند سرمایه وام دریافت کند. نمی تواند سهام خالص را به افراد غیرعامل ارائه دهد زیرا LLP‌ها سهام ندارند.

 

مالیات بر سود

مالیات شرکت با مسئولیت محدود

• شرکتهای با مسئولیت محدود مالیات بر درآمد سود را پرداخت می کنند.
• حقوق مدیران مشمول مالیات شرکت نمی شود، اما مشمول مالیات بر درآمد، مشارکت بیمه ملی (NIC) و بیمه ملی کارفرمایان می‌شود.
• معمولا، مدیران سهامدار هم هستند، به این معنی که آنها حق دارند از سهام سود دریافت کنند. این سود شامل مالیات می شود و تا 2000 پوند بدون مالیات است. بالاتر از این مبلغ، سود سهام مشمول مالیات بر سود سهام است که نرخ‌های مناسب تری نسبت به مالیات بر درآمد دارند.
• مدیر با گرفتن حقوق مستمری بدون مالیات (12,570 پوند برای سال 2021 / 22 مالیات) و پرداخت بقیه درآمد به عنوان سود سهام، مالیات شخصی کمتری نسبت به یک خویش فرما یا یک عضو LLP خواهد پرداخت.

اگر درآمد اضافی دارید که می خواهید در بیزینس مجددا سرمایه گذاری کنید یا در سالهای مالیاتی آینده برداشت کنید، شرکتهای با مسئولیت محدود مالیات کمتری می‌پردازند. این بدان معناست که اگر برای مثال تجهیزات تجاری جدیدی خریداری کرده اید، می توانید از سود مشمول مالیات خود، کسر سرمایه کنید.

از نظر پس انداز مالیات شخصی، می توانید پرداخت سود سهام خاصی را تا سال مالیاتی جدید به تعویق بیندازید تا از پرداخت هزینه بالاتر و اضافی مالیات بر درآمد جلوگیری کنید یا حداقل نرخ های مالیاتی بالاتر را تا سال بعد به تأخیر بیندازید.

اینها فقط چند نمونه از گزینه های صرفه جویی و برنامه ریزی مالیاتی است که در اختیار مدیران و سهامداران شرکت های با مسئولیت محدود است، بنابراین توصیه می کنیم برای کمک و مشاوره تخصصی در این زمینه با یک حسابدار یا مشاور مالیاتی صحبت کنید.

 

مالیات مشارکت با مسئولیت محدود

• با اعضای LLP برای اهداف مالیاتی، به عنوان خویش‌فرما رفتار می شود. آنها باید برای Self Assessment ثبت نام کنند و مالیات بر درآمد و NIC را برای سودهای شخصی خود بپردازند، صرف‌نظر از اینکه آیا همه این درآمد را به عنوان یک حقوق می‌گیرند یا دوباره آن را در بیزینس سرمایه‌گذاری می‌کنند.
• بسته به میزان سود تولید شده، بدهی مالیاتی اعضای LLP می تواند بسیار زیاد باشد. اگر درآمد یک عضو LLP بیش از کمک هزینه شخصی بدون مالیات باشد، مشمول نرخ های مالیات بر درآمد زیر می شوند:
• 20٪ (نرخ پایه) بر درآمد مشمول مالیات بین 12،571 پوند تا 50،270 پوند.
• 40٪ (نرخ بالاتر) بر درآمد مشمول مالیات بین 50،271 پوند – 150،000 پوند.
• 45٪ (نرخ اضافی) برای درآمد بالای 150،000 پوند.
• LLP ها مجبور نیستند بیمه ملی کارفرمایان را برای درآمد اعضا بپردازند مگر اینکه آنها اعضای حقوق بگیر باشند که از طریق PAYE پرداخت می شوند.
• صرف نظر از این که اعضا تمام حقوق سالانه خود را بگیرند یا بخشی از آن را در تجارت سرمایه گذاری کنند، تمام سود مشمول مالیات بر درآمد و NIC در سال مالی ایجاد شده است.

 

تقسیم سود

یک شرکت با مسئولیت محدود می تواند به عنوان یک بیزینس سودآور (محدود به سهام) یا یک تجارت غیر انتفاعی (محدود با ضمانت) تاسیس شود.

LLP ها باید به منظور کسب سود راه اندازی شوند، بنابراین ساختار مناسبی برای موسسات خیریه یا غیر انتفاعی نیست.

 

ساختار مدیریت داخلی

LLP انعطاف پذیری بیشتری نسبت به یک شرکت با مسئولیت محدود از نظر تغییر حقوق، وظایف و حق سود هر یک از اعضا ارائه می‌دهد. چنین ترتیبی را می توان بین اعضای LLP به صورت شفاهی به توافق رساند و می توان آنها را در هر زمان سریع و آسان تغییر داد. با این حال، تهیه یک قرارداد LLP که ساختار مدیریت داخلی بیزینس و ترتیبات مختلف موجود را مشخص می کند، امری عادی است. این نوع توافق رسمی خطر درگیری ها و اختلافات داخلی را به حداقل می رساند.

تغییر حقوق و حق سود سهامداران دشوار است زیرا این مقررات توسط جزئیات تجویز شده سهام دیکته می شوند. اگر می خواهید حقوق هر یک از اعضا را تغییر دهید، باید مشخصات تجویز شده را تغییر دهید یا انواع مختلفی از سهام را منتشر کنید. اگر شرکتی با بیش از یک سهامدار تأسیس می کنید، توصیه می شود که توافقنامه سهامداران را برای بیان حقوق، مسئولیت ها و وظایف اعضا تنظیم کنید.