Celtic Sea دارای پتانسیل عظیمی انرژی باد ساحلی است که به ما کمک می‌کند زیر ساخت‌های آن را ایجاد کنیم.

به گفته مدیر RenewableUK Cymru Rhys Wyn Jones ، 5GW FOW می تواند تا سال 2040 در Celtic Sea مستقر شود. در دهه گذشته، فناوری شناور باد دریایی (FOW) به سرعت توسعه یافته است.

FOW همچنین در سطح بین المللی نسبت به اسپانیا، فرانسه و نروژ در میان کسانی که برنامه های قابل توجهی برای استقرار FOW در مقیاس وسیع دارند، به سرعت در حال پیشرفت است.

دولت ولز FOW را به عنوان فراهم‌کننده امکانات برای net zero (حذف آلاینده های گرم کننده زمین) می‌بیند که می‌تواند فرصت‌های شغلی و فرصت‌های صادرات را بالا ببرد.

و Celtic Sea یکی از مناطق بریتانیا است که غنی ترین منابع را دارد.

طبق معاهده انرژی تجدیدپذیر دریایی، حدود 5GW FOW می تواند تا سال 2040 در Celtic Sea توسعه یابد.

علاوه بر این، در گزارشی که امروز در یک کنفرانس FOW در Aberdeen، مرکز برتری دریایی شناور (FoW CoE) منتشر شد، عنوان شد که نیمی از 100 گیگاوات باد مورد نیاز بریتانیا تا سال 2050 می تواند شناور باشد و 43.6 میلیارد پوند ارزش افزوده ناخالص (GVA) و نزدیک به 30,000 شغل را فراهم خواهد کرد.

این امر منجر به حصول اطمینان از پروژه های اولیه FOW می شود که زنجیره های تامین محلی را برای شروع پروژه‌های بزرگتر آماده می کند.

ولز جنوبی، جنوب غربی انگلستان و جنوب ایرلند با ویژگی های موجود، خوشه ای طبیعی را تشکیل می دهند، اما در حال حاضر زیرساخت ها و قابلیت استراتژیک زنجیره تامین برای ارائه مزارع بادی دریایی شناور در مقیاس بزرگ (یا حتی مقیاس متوسط) را ندارند.

برای کاهش وابستگی به پروژه ها و مزایای کمتری که ارائه می شود، اقداماتی لازم است.

Blue Gem Wind (BGW) یک سرمایه گذاری مشترک بین TotalEnergies و Simply Blue Group است. BGW در حال توسعه دو پروژه FOW در Celtic Sea می باشد.

در مورد پروژه کوچکتر ‘Erebus’ (96 مگاوات، 44 کیلومتر در ساحل Pembrokeshire)، یک تحقیق مستقل BGW نشان داد که اگر استراتژی بنادر بریتانیایی، 56 درصد از هزینه پروژه را شامل شود، 32 درصد بدون زیرساخت های بندری است.

همچنین استفاده از بنادر محلی می تواند بین 2 تا 2.5 برابر GVA (£ متر) سرمایه پروژه ایجاد کند و تقریباً 50 درصد بیشتر شغل ایجاد می کند.

 

بنابراین، چه اتفاقی باید بیفتد؟

مناطق مختلف انگلستان فرصت ها و چالش های متفاوتی در ارتباط با زیرساخت ها و زنجیره تامین دارند.

اسکاتلند با میراث نفت و گاز متمایز خود، نسبتا پیشرفته است و می تواند فعالیت صنعتی کنار صنعت “رشد سبز” را در خود جای دهد.

اما با توجه به مقیاس وسیع فرصت های بلندمدت، هیچ منطقه ای از بریتانیا بیشتر یا کمتر از منطقه دیگر “استراتژیک” نیست.

با این حال، درک سناریوهای استقرار بادهای دریایی آینده در هنگام در نظر گرفتن زیرساخت ها و قابلیت زنجیره تامین برای توسعه، در کجا و چه زمانی مهم است.

به عنوان مثال، سرمایه‌گذاری 75 میلیون‌دلاری دولت بریتانیا در ABLE Marine Park (Humber) بیش از 260 میلیون پوند سرمایه‌گذاری خصوصی در تاسیسات تولیدی SeAH monopile و 78 میلیون پوند سرمایه‌گذاری صنایع تجدید پذیر در یک کارخانه مشترک توربین بادی است.

یک برنامه کوتاه مدت و میان مدت از زیرساخت های استراتژیک و سرمایه گذاری در زنجیره تامین باید با تمرکز ویژه بر FOW و با گامهای بلند برای پروژه های تجاری در مقیاس تجاری آینده در Celtic Sea و مناطق دیگر انگلستان ارائه شود.

این امر مستلزم همکاری بیشتر بین توسعه دهندگان، زنجیره تامین و دولتها و با توجه به سایر کاربران محیط زیست دریایی است.

Celtic Sea و دیگر مناطق بریتانیا تنها از طریق چنین “برنامه ریزی اصلی” در صنعت به مزایای FOW دست خواهند یافت.